از گنــاه و شـرک میپـرداختنــد
یـاس میروییـــد در دارالـقـــرار
پـر شـد از ذکـر و مناجــات خـدا
با خدیجــه، در گلستــان رســول
شعلــه زد فانــوسِ بســم اللهِ او
شعلــه در بـازارِ هتّــاکان کشیــد
عرصه بر محبوبِ عالـم، تنـگ شد
میدرخشیــد آن عقیــقِ نازنیــن
عِطـرِ او بر جـانِ هشیـاران وزیــد
مکـه در تسخیـــرِ تزویــر و دروغ
|
|
روزگــاری کعبــه را میسـاختنـد
بعثــتِ خورشیــد میشد آشکــار
خانــه ی توحیـد و مهـدِ مصطفـی
فاطمــه، پـروردهی جـان عقـول
وحــی آمـــد بــر دل آگـــاه او
آتشـی در طــورِ مشتاقــان دمیـد
روزِ پـر آشــوبِ نــام وننـگ شـد
در چنیـن بیـدادِ خرمـن سوزِ کیـن
یـاس، در بـاغِ پیمبـر، قـد کشیــد
لیک جان، در شامِ غـربت بی فروغ
|